Strona:PL Wyspiański - Bolesław Śmiały.djvu/91

Ta strona została uwierzytelniona.
3. WIEŚĆ

Zwiastuję:
Sława twoja cię truje.
Sława twoja Śmierć tobie u ludzi.

3. WIEŚĆ
(przechodzi)
KRÓL

Zniknął, uciekł, — złe licho.
Jak ponuro, na komorach, jak głucho.
Jeno wicher ten duje na polu,
jeno deszcz pluskiem suje...
cyt — śpiew kęsiś mi brzęczy przez ucho.

(Świst i Poświst wbiegają ze stron przeciwnych).
ŚWIST

SCENA 4.  1.  Skąd to królu, czy z boju,
czyli z łowów a knieje — ?
krew po mieczu się leje,
krew na waszym zaskrzepła zawoju?
2.  Krew to czyja, co pali,
żeście czoło schowali,
żeście oczy zakryli chustami — ?
3.  Krew to czyja, co gore,
żeście uszli w komorę,
przed ludzkiemi uciekli oczami — ?

POŚWIST

1.  Na zielonej ostrowu murawie
Król wojował i wodził rycerze...
Ćwiartowali człowieka przy stawie.