Ta strona została uwierzytelniona.
2 PÓŁCHÓR
Słuchajcie!
CHÓR
O grozo!
DANIEL
Ja nie jestem jak synem
wyobraźni męczonej.
Zginę — rozwieję się
we mgle waszych snów;
lecz w braci mojej
ja się odrodzę czynem —
wieki żyć będę znów.
SYNOWIE PODBITEGO KRAJU
Wieki żyć będzie znów.
DANIEL
(do Balthazara)
Twoje siły brutalne
nie przemogą mej głowy:
w jaskini ciemnej
lwy głodne wyciem hartowały
stałość mych cnót;
wróg mi nie zetrze z czoła,
co ręce nieśmiertelne dały.
Próżny trud:
ja prorok z woli Jehowy.
(Tłum się powoli rozbiega)
