Strona:PL Wyspiański - Hamlet.djvu/10

zamki: Dunkana, Makdufa i Makbeta miał w myśli, jako trzy zamki różne i w jego wyobraźni, w jego myśli były te trzy zamki różne naprawdę, których wzajem nie mylił, nie konfundował. Stąd tekst napisany jest dobrze i zgodnie z terenem i wtenczas, skoro raz tak jest, zgoła obojętną jest rzeczą, czy teatr jakikolwiek będzie i nad tem myślał czy nie. Rzecz jest napisana tak, że żadna najbardziej niemądra dekoracya nie jest w stanie zabić tekstu. Co więcej; może tej dekoracyi wcale nawet nie być i jeszcze dramat nic nie straci i wrażenie będzie to samo.
 Nie znaczy to, żeby Szekspira należało grać bez dekoracyi lub w dekoracyach bezmyślnie skombinowanych, jak się to po całym świecie (Europie) dzieje. Olbrzymie koszta, dziesiątki tysięcy, jakie łożą na to n. p. w Wiedniu lub Berlinie lub Monachium, gdzie Szekspira grywają stale, nic tu nie znaczą, nie koszt bowiem decyduje o wartości dekoracyi, tylko koncepcya, tylko pomysł i obmyślenie.
 I nie koniecznie chodzi o to, aby dekoracya miała być kosztowna i mozolnie wymalowana, bogata architektonicznie, więc n. p. jeśli romańska, to tyle w sobie mieszcząca romańczyzny, że aż dziesięćkroć przeładowana: do żadnego prawdziwego, rzeczywistego, architektonicznie romańskiego stylu w niczem niepodobna; więc n. p. jeśli gotycka, to tak przerażająco gotycka, jakim nie jest żaden gytycki kościół najbardziej pakowny i pełen sprzętów, jak żaden zamek najbardziej obudowany n. p. Malborski lub Mont St. Michel lub Pierrefonds.
 Wszystko więc, co od czasów Szekspira teatr dla niego raczył zrobić w kierunku wyposażenia go w dekoracye, teatr europejski, nie wiele jest warte. Co najwyżej bo-