Strona:PL Wyspiański - Hamlet.djvu/124

DWORZANIE

(dopadłszy do Laertesa i Hamleta)
(rozdzielają walczących)

OZRYK

(przerażony)

 »Patrzcie, co się dzieje z królową!!?«

HORACY

(pośrodku między Laertesem i Hamletem)

 »Z obu krew ciecze!«

(do Hamleta)

 »O panie, tyś ranny!«

OZRYK

(usłyszał to)
(zdziwiony)
(przyskoczył ku Laertesowi)

 »Jest-żeś ranny Laertesie?!«

LAERTES

(przerażony i zdumiały)
(do Ozryka)
(głucho:)

»Jak bekas w własne złowiłem się sidło;
słusznie ofiarą padam własnej zdrady«.

HAMLET

(patrząc w króla)
(nie daje poznać po sobie, czy jest ranny)
(przerażony)