go, — i widzi sceny te przeróżne i widzi przy końcu tragedy i jak »Śmierć straszne sobie legowisko wybiera« w tym zamku Hamletów; widzi jak się pod koniec dramatu w ostatniej scenie mordują — wszyscy: Jak ginie, królowa, król, Hamlet i jak wreszcie Horacy wypija truciznę, aby i on nie doczekał zapuszczenia kurtyny.
Szekspir to widzi, to jest dramat Thomasa Kyda; Szekspir jest w każdym razie świadkiem tego wszystkiego; — może nawet — jeśli tę sztukę grano i właśnie wystawiono w teatrze, gdzie dyrektorem i kierownikiem był Burbage, — może nawet Szekspir w tej sztuce jaką rolę gra? Może rolę Horacego, może rolę Ducha nawet?
W roku 1585 Szekspir synowi swemu przy chrzcie nadaje imię »Hamnet«. Więc wcale nie Hamlet i rzecz ta z Hamletem nie może mieć chyba związku.
W roku 1585 można przypuścić, że Szekspir, który jeszcze w tym czasie siedział w Stratfordzie o »Hamlecie nic nie wiedział.
W roku 1586 Szekspir przybywa do Londynu i odrazu zapoznaje się z Burbagem, który jeden z teatrów w Londynie prowadził. W tymże roku Szekspir może już być zajęty przy teatrze Burbaga.
W roku 1587 grają w tym czy innym teatrze tragedyę Thomasa Kyda pod tytułem: Hamlet. Należy przypuścić że właśnie Burbage w swoim teatrze dramat ten wystawił.
Szekspir w ciągu lat 1588—1592 otrzymuje różne sztuki liche i słabe do ukształcenia i sztuki te — obmyśla i przekształca.
W roku 1592 drukuje się jego poemat pod tytułem: »Venus i Adonis«, a w r. 1594 drukuje się jego poemat pod tytułem: »Lukrecya«.
W roku 1594 grają znów w teatrze Burbaga sztukę
Strona:PL Wyspiański - Hamlet.djvu/150
Ta strona została skorygowana.