Strona:PL Wyspiański - Hamlet.djvu/179

oraz portret Szekspira malowany prawdopodobnie także przez niego, zdają mi się bowiem te obydwa portrety techniką i talentem rysownika do siebie zbliżone.
 Może wobec tego dekoracye w teatrze Burbaga, a więc dekoracye teatru Szekspirowskiego były także dziełami sztuki — ?
 Teatr ten Szekspirowski trzeba sobie wyobrazić. Zupełnie inną była w tym teatrze konstrukcya i budowa SCENY, niż to jest w obecnych, dziś istniejących teatrach. Budowa tej sceny była taka, że pozwalała na szybką i natychmiastową zmianę terenu akcyi dramatycznej, często nawet bez żadnego umyślnego przestawiania dekoracyi. Wobec tego łatwo można zrozumieć, że tragedya Hamleta mogła być odegrana w dwóch godzinach, że wszystko działo się w oczach widzów w natychmiastowem następstwie. Jest to rzecz olbrzymiej wagi ten wygląd sceny. Wygląd sceny bowiem jest decydującym czynnikiem w konstrukcyi i budowie dramatu samego. Nie co innego tylko wygląd sceny decydował o przebiegu dramatu w teatrze greckim; nie co innego tylko tenże sam wygląd sceny decydował o przebiegu dramatów Szekspira. To znaczy decydował o tem: jakie epizody będą dla widzów widzialne, których epizodów będą widzowie świadkami. I przy tej konstrukcyi sceny szekspirowskiego teatru widział Szekspir, że tu lub ówdzie akcyę może przenieść. Świadomość ta wystarczała zupełnie. Wszystkie jego dramata, tragedye i komedye posługują się tak zbudowaną sceną.
 Jakże zatem mogła przedstawiać się SCENA, gdy na niej grano Szekspirowskiego Hamleta? Oto było: proscenium obszerne, a dopiero po za proscenium budynek dwu lub trzypiętrowy.