Ta strona została przepisana.
ŁOPUCH
Cóż to — ? Poległe wstają męże
i idą kędyś w sionki;
siekiry biorą i pawęże — ?
Powstają, — budzą je Dziwonki. —?!
Schylają się nad orężniki,
do ust im dają ssać lubczyki
i pieszczą, jako żonki — ?!
(od Wisły wionie wiew,
szum wiklin, łomot drzew.)
CHÓR
Płyń falo, płyń;
pian wodnych wał
uniosą prądy chyże.
Słyń królu, słyń
wieczystych chwał
rycerzu, bohatyrze...
WANDA
(W tym ojca swojego pogrzebie,
jak stała, wsłuchana w śpiewy,
tak patrzy przed się zgubiona
i patrzy ino przed siebie,
że jej ojca Wiślanie porwali
a śpiew ku niej dolata z oddali.)
ŁOPUCH
(Pół się zbudził na stuk zbroi,
gdy ona pas wlecze;
śledzi zlękły za jej ruchem
