Ta strona została przepisana.
WANDA
Rączo, raźniej się ruchaj;
pokryć okrawce skóry,
przy biodrach węzły zwiąż.
ŁOPUCH
(zawiązuje a podpatruje jej zachowanie).
WANDA
(uderzając dłonią w hełm)
(do Śmiecha)
(do Śmiecha)
Gęślarzu, kłobuk, tenci mam,
co blachą kuty cały złotą,
ze złotemi na uszy skrzydłami.
ŚMIECH
Ten jest sam,
co woda wyrzuciła
na piachy, pod skałami,
w czas utopu;
ino jest ciężki dźwigać chłopu.
WANDA
Nie czuję nic ciężaru.
ŚMIECH
Takowe noszą ci rycerni,
co na chybkiej żeglują łodzi;
tak ci się rycerz Krak okrywał,
gdy zbór na wiec zwoływał,
i bywało nad nami przewodzi.
