Ta strona została uwierzytelniona.
II. Wiślan
Król Wód
Wiślanie, najstarszej córze
przykazał rdzawy miecz
wyporać o twarde krzemiony
po rękojeść, po koral wprawiony
kaj Wawel na stromy górze
w fale nurzając bary
odbija w wód lazurze
Królów gród.
Welesie świeć
jak ostrzy miecz
Kralica złotobréwa
jak ostrzy miecz i śpiewa
u białych skał:
»ociec mi dał
kralowy miecz
o krzemień kować
u bialych skał
lela lela
aż będzie ostro siec —
— płyń falo płyń
leć głosie leć
Książnicu świeć
w kowany miec
u białych skał
lela lela
aż będzie ostro siec«.
III. Ratar w złotym pancerzu
zaszedł z góry do dziwy,
jak nocne wodzi śpiwy
i miecz rdzawy wybiela
