Strona:PL Wyspiański - Legenda 1897.djvu/65

Ta strona została uwierzytelniona.
AKT II.DEKORACYA.

głąb Wisły; dno skaliste; z pośród zasutych piaskiem głębin sterczą opłukane wodą złomy kamienne, przypominające kształtami ludzkie wyogromniałe postacie, jakby śpiące; muł je wodnisty pokrywa, podwodne rośliny mchowe barwią zielenią.
od lewej ku prawej środkiem płynie rzeka i ginie z lewéj strony w dalekich podwodnych perspektywach; woda płynie na zakręcie wartko.
na górze wawelskiej widać zamek drewniany królewski; wśród skał zarosłych dziewannami wejście do nory skalnej, niegdyś smoczej jamy.
światło pod wodą błękitne — mieniące.
— Krak leży olbrzymi na kamiennych głazach, skamieniały, śpiący; głowa w tył przerzucona, w koronie przerosłej w krzaki koralowe; zbroja szeroka z blach zardzewiałych; miecz długi, tarcza.

· · · · · · · · · · · · · · · · · · · ·

górą prom widać na wodę spuszczony, od brzegu tuż na przodzie.