Ta strona została uwierzytelniona.
rad, że ją tak ubiera
wesół wzrok syci.
RUSAŁKA. powieka mu drga
i płynie łza po licu.
WIŚLANKA. jedna,
druga.
RUSAŁKA. zbier no te łzy
do muszelek
na perły,
będzie sznur
dla mnie
WIŚLANKA. dla mnie
na Lalniki, do pląsów.
RUSAŁ. żadnej z was
ino córce.
bo tu zejdzie, wskróś wieńca
WIŚLANKA. kwiat wzięła;
zejść musi,
prawda.
RUSAŁKA. szepnij staremu
niech przywoła
niech do niej mówi
ze dna.
WIŚLANKA (do ucha Królowi)
wołaj, wołaj
mów do niej:
pójdź córo
róż krasnych dziewczyno
we Wislany gród.
KRAK (zasypiając).
pójdź córo
