odrzucił tylko skórzane okrywy zapylone; lekki płaszcz krótki też błękitny, którego końce przewiązane na węzeł na prawem ramieniu; kapelusz szeroki okrągły, płaski, wiązany pod szyją; — włosy, kręte czarne, bujne.
Zaś Atalanta pojawia się w całkowitym stroju myśliwskim męskim; ubiór błękitny cały, tudzież anaxyrydy; na piersiach, plecach, u ramion i kolan kształty ujęte w skórzane kawalce, poprzywięzywane rzemieniami; łuk i kołczan; oszczep w dłoni lewej; twarz opalona, świetne blond włosy zaczesane w górę, gdzie przewiązane opaską i puszczone wolno na tył głowy w lokach rozluźnionych; nad czołem wieniec z dębowych gałązek; kapelusz, w tył zepchnięty, opada na taśmie.
Kto śmiał ciała Toxeja i Plexippa sprowadzać tu w mój dom,
by mnie przejść drogę trupem, kędy dążę
w domostwo ojców, sposobiąc wesele.
Oto ta, z którą ślubami się zwiążę.
Nie bierz złej wróżby, niech zawsze tak legą,
którzyby zdradę w uboczu knuć chcieli
i brać, co sam ty jeden weźmiesz śmiele.
Wnuko Arkasa, w borach Lykajonu,
w ostępie dzikiej Majnalu samotni
pierś niedźwiedzicy karmi cię litośna,
gdy rodzic dla cię chce zgonu...
Tyś mnie twoją istnością rozbudzoną, młodości skier
