Strona:PL Wyspiański - Protesilas i Laodamia.djvu/36

Ta strona została uwierzytelniona.

przekleństwem drogę zagrodził
powrotu...

LAODAMIA

Pójdzie tam z tobą powieść twoja o mnie;
poniesiesz moje ostatnie żegnanie
tam, gdzie mój kraj i tobie ziemia;
do Jolku, którym włada syn Peliasa
Akastos król, co mnie zrodził
na szczęścia mego powolne konanie...
Ja już u grobu.

STARZEC

...Wzywałaś mię, bym przyszedł.

LAODAMIA

Słyszałam w śnie wołanie;
imię moje kilkakroć słyszę wymówione
głosem, co tylko jako oddźwięk żyje
w pamięci ludzkiej —

STARZEC

Mnież to twe serce tajemnicę kryje!...

LAODAMIA

Tajemnic twoich chcę zbadać wyrocznie.

STARZEC

Wyroczni moich tajemnicza mowa
wyżenie z serca ostatnie nadzieje,
gdy wywód mówić pocznie;
cóż twemu sercu puste głuche słowa.

LAODAMIA

Serce pragnieniem tajemnem goreje...
Ciebie darzę wolnością.