Ta strona została uwierzytelniona.
LAODAMIA
Łożnica moja pusta
...........
Litość wy miejcie nademną.
CHÓR
Odpychasz litość...?
Jakoż samotnej, rozżalonej,
błąkać się w noc ciemną.
LAODAMIA
(podchodzi ku głębi sceny, patrząca ku morzu)
CHÓR
Mgła szaty w strój rosy perłowy
obrzuca,
Notus chłód wionie od fal;
kogo wyglądasz, kogo zgadujesz
wpatrzona w mglistą dal?
LAODAMIA
Przez mglistą dal,
przez czarnych morze fal
łódź płynie, senna, cicha.
CHÓR
Jak posąg stoi cicha,
w piersi wstrzymuje dech:
wichrowych słucha ech.
LAODAMIA
Wichrowych słucham ech.
Chłód Notus wionie od fal,
fala kołysze łodzią.
