Strona:PL Wyspiański - Skałka.djvu/37

Ta strona została uwierzytelniona.



(Słońce w ogromnej światła sile)
(na górnem stojące niebie)
(we mgle złotawej i złotawym pyle)
(świeci nad Skałką)
RAPSOD
(stoi)
(pod szkarpą kościoła)
(zapatrzony w rój brzęczący)
(nad wodami sadzawki)
RUSAŁKI
(wyszły z wody)
(przystanęły)
(na stopniach, u wstępu do kruchty)
1 RUSAŁKA
(ku Rapsodowi)

Smutno, tęskno bez lirenki,
bez jej dźwięcznych strun,
bez pociechy, bez piosenki,
bez pieszczonych dum.

2 RUSAŁKA

Żegnaj dziadu skarby twoje,
miłość młodych lat,
gaj kwitnący, pszczelne roje;
odmienił się świat.