Ta strona została uwierzytelniona.
aż się w ogień zmieni krew,
aże kół, ogniem zjęt
buchnie w żar,
Boży dar,
moc bez pęt.
(żagiew się skrzy)
SWIST
Naści, leć. —
POŚWIST
(wskazuje ku koronom drzew)
Bracie wzwyż!
Skoczmy chyżo na nasz pląs,
wichrem dąć, wichrem kląć,
aż chram klęty
padnie zgięty,
zjęty w ognia pąs.
ŚWIST
(wyłazi na dąb)
POŚWIST
(wyłazi na dąb)
KRASAWICA
(biegnie z żagwią)
(ku kruchcie)
(po schodach w bramę z lewej).
(ku kruchcie)
(po schodach w bramę z lewej).
ŚWIST
(kołysze dębem)
