Strona:PL X de Montépin Bratobójca.djvu/172

 — Nestor Wiewiórka mieszka na przedmieściu św. Honorego nr. 228.
 — Dojdźmy do najgłówniejszego, nie wymówiłeś mi ani razu nazwiska młodej kobiety, której pan Wiewiórka ma szukać, ani tez imienia jej córki.
 — Córce mej na imię Marta.
 Przemysłowiec drgnął, usłyszawszy to imię.
 Było to imię wnuczki Weroniki.
 Ale musiał być to tylko prosty zbieg okoliczności.
 Jednakowoż zapytał żywo:
 — A matce?
 — Germana.
 — Germana... a nazwisko?
 — Germana Sollier.
 Ryszad Verniere skoczył z miejsca, wyprostował się i rzucił pióro.
 Gabryel patrzył na niego ze zdziwieniem.
 — Powiedziałeś Germana Sollier!!! — podchwycił przemysłowiec, a głos jego drżał.
 — Tak.
 — A matka jej nazywała się Weronika Sollier?
 — O tem nie wiem.
 — A Germana, gdy ją poznałeś mieszkała z nią przy ulicy Miromesnil?
 — Tak — odpowiedział marynarz, u szczytu zdziwienia — ale zkąd ty o tem wiesz? Więc ją znałeś?
 — A nieszczęśliwy! nieszczęśliwy! — wykrzyknął Ryszard Verniere — przybywasz zapóźno!.. Germana umarła.

---