Strona:PL X de Montépin Bratobójca.djvu/269

teraz wnoszę, że morderca czy mordercy wybrali tę samą drogę, jaką ja się dostałem, i tędy uciekli po dokonaniu zbrodni.
 — To możebne — odparł Savanne. — Czyś pan zauważył, że kluczy nie było w zamkach...
 — Najzupełniej..
 — Kto pozamykał na klucze bramę przy parkanie?..
 — Stróż, którego budka znajduje się obok.
 — I miał przy sobie klucze?
 — Nie, klucze odnosił pani Weronice.
 — Kto winien był zamykać bramę od wybrzeża?
 — Pani Weronika.
 — Znasz pan te klucze? Możesz je opisać?
 — Nie, ale te klucze znajdują się na tej tablicy, panie sędzio — odpowiedział stary robotnik, wskazując wielką tablicę czarną, najeżoną kluczami na haczykach.
 — Berthaut — odezwał się Daniel do inspektora policyjnego — zobacz, czy klucze wskazane przez tego poczciwego człowieka, znajdują się na tej desce.
 Inspektor wykonał polecenie i z łatwością wyczytał na etykiecie ten napis:
 Brama od parkanu. Ulica Hordoin.
 Zdjął klucz, poszukał drugiego i znalazł pod napisem:
 Brama od wybrzeża.
 Inspektor odczepił i ten i oba położył na stole przed sędzią śledczym.
 Stary Szymon promieniał.