Strona:PL X de Montépin Bratobójca.djvu/280

 — Wytłomacz mi, panie Prieur... Ja pana nie rozumiem... O jakiej pan mówisz fatalności?..
 — Pan Verniere ubezpieczony był na dwakroć pięćdziesiąt tysięcy franków w towarzystwie amerykańskiem. Termin polisy upłynął 31-go grudnia 1893 roku, w ostatnią niedzielę, onegdaj. Pryncypał nie chciał odnawiać kontraktu z tem towarzystwem, uprzedził je w odpowiednim terminie i udał się do towarzystwa jeneralnego, ażeby ubezpieczenie w tem towarzystwie datowało od 1 stycznia 1894 roku.
 — Więc?
 — Otóż w ostatniej chwili inspektor towarzystwa jeneralnego zaczął robić trudności z powodu ryzykownego sąsiedztwa fabryki farb i lakierów... I dziś dopiero miano przynieść polisę do podpisania.
 — Tak więc żadnej polisy niema?
 — Żadnej. A czy przynajmniej uratowano kasę, książki rachunkowe?
 — Nie..
 Twarz kasyera wyrażała niewysłowioną rozpacz.
 — Nie — powtórzył głosem tak zdławionym, że zaledwie wyraźnym. — Więc katastrofa jest jeszcze okropniejsza i ruina jeszcze jest większą... Więc kasa ogniotrwała?..
 — Pogrzebana w zwaliskach — odpowiedział Daniel Savanne.
 — Co za nieszczęście! mój Boże! co za nieszczęście!
 — Czy dużo w niej było pieniędzy?
 — Cały fundusz pana Verniere, cały majątek!
 — Cały majątek?