Strona:PL X de Montépin Bratobójca.djvu/287

 — A dokąd? Czy pan wiedział?
 — Gdybym nie wiedział, to Schultz, który go nie tracił z oczu, zasługiwałby na wydalenie ze służby za nieudolność... Ale nasz człowiek doprowadził go do kasy i usłyszał, jak Verniere zażądał biletu pierwszej klasy do Berlina...
 — Do Berlina! — powtórzył dostojnik — Robert Verniere wczoraj wieczorem wziął bilet do Berlina?..
 — Jak miałem zaszczyt to powiedzieć panu.
 — Czy agent Schultz nie oszukał pana?
 — W jakim celu?
 — I pewien jest Schultz, że Robert Verniere, wziąwszy bilet, wsiadł do pociągu, odchodzącego do Niemiec?
 — Tak, Robert, zaopatrzony w bilet, udał się do ekspedycyi bagaży, gdzie oddał za biletem walizkę, poczem poszedł do poczekalni, zkąd drzwi wychodzą na odjazd.
 — A potem?
 — Potem agent Schultz, jak to było jego obowiązkiem, przyszedł do mnie dla zdania raportu z tego, co się stało?
 Dostojnik ambasady niemieckiej wziął ze stołu numer Petit Journal i, wskazując O’Brienowi wiadomość o katastrofie, rzekł:
 — Przeczytaj to pan.
 Doktor wziął gazetę.
 — Co za katastrofa! — wykrzyknął.
 — To pana uderza, nieprawdaż?