Strona:PL X de Montépin Bratobójca.djvu/316

Ta strona została przepisana.

Naczelnik policyi, zgodnie z poleceniami Daniela Savanne, pośpieszył przesłać redakcyom notatkę, oddaną mu przez sędziego.
Dzienniki paryskie dlatego też pod datą 9 go stycznia 1894 roku ogłosiły tę wiadomość na widocznem miejscu, a nadany jej tytuł jeszcze większą zwracał uwagę:

Potrójna zbrodnia w Saint-Ouen.

Morderstwo. — Kradzież. — Pożar.

Trzy ofiary.

„W nocy z dnia 1 na 2 stycznia między godziną dziesiątą i jedenastą wieczorem wielka fabryka pana Ryszarda Verniere, inżyniera-mechanika, położona w Saint-Ouen, stała się pastwą płomieni.
„Gwałtowny wicher i nieco opóźniony ratunek, ze względu na święto noworoczne, nie pozwoliły położyć tamy niszczącemu żywiołowi.
„Pomimo gorliwości i odwagi strażaków z Saint-Ouen i okolicy nic nie zostało uratowane, oprócz małego domku, służącego za mieszkanie dla odźwiernej fabrycznej, który ocalał ze względu na położenie.
„Dom mieszkalny i warsztaty, zajmujące powierzchni przeszło trzy tysiące metrów, przedstawiają tylko stos dymiących zgliszczy.
„Wszystko poszło w perzynę w niespełna godzinę.
„Nic nie ocalało, ani kasa, ani książki handlowe.
„Sąsiednia fabryka farb i lakierów uległa temuż losowi. Nie pozostało z niej nic.
„Na miejsce wypadku przybył prokurator wraz z sędzią śledczym, naczelnikiem policyi i kilku agentami, pod kierunkiem głównego inspektora Berthout.