Strona:PL X de Montépin Bratobójca.djvu/440

 — Nie, pragnę mieć czeki, na okazicieli, przez dom bankierski w Paryżu.
 — To dam pani przekaz na Rotszylda.
 Bankier podpisał przekaz.
 Aurelia dała mu pokwitowanie.
 Nazajutrz przybyła do Berlina i natychmiast zaczęła traktować o sprzedaż pałacu swego i domów dochodowych.
 Następnego dnia otrzymała list od Roberta, który jej donosił, co zostało ułożone dla szybkiej odbudowy fabryki, i podawał szczegóły co do willi w Neuilly, nadmieniając, że dla kupna oczekuje tylko jej przyzwolenia.
 Odwrotną pocztą odpowiedziała: Kończ natychmiast, i jednocześnie przesłała mu przekaz na trzysta tysięcy franków.
 W trzy dni później nadeszła depesza od bankiera z Nancy.
 Nabywca zgodził się na cenę milion dwieście tysięcy franków. Jako zaliczkę złożył pięćset tysięcy franków i wyznaczył pani Verniere dzień 13 stycznia w Sauvernie u rejenta, dla spisania umowy i wypłaty.
 Natychmiast wysłała dwa telegramy.
 Jeden do bankiera z podziękowaniem, drugi do Sauverny z wiadomością, że tam przyjedzie dnia 12 stycznia wieczorem.
 Wszystko składało się więc według jej życzeń.
 Przed końcem tygodnia pałac i domy w Berlinie sprzedane zostały za cenę bardzo korzystną