Strona:PL X de Montépin Bratobójca.djvu/60

 — Czy może pan mi powiedzieć, ile wynosi mianowicie?
 — Co do grosza, panie...
 — Bardzo będę panu obowiązany.
 Rejent wezwał swego starszego pomocnika i poprosił, ażeby zażądał u kasyera wyciągu rachunku Gabryela Savonne.
 W kilka chwil później rachunek ten znajdował się już przed oczyma rejenta i jego klienta.
 Oficer marynarki nie zajmował się oddzielnemi pozycyami, których szereg był dosyć długi, lecz wprost przeszedł do ogólnej sumy.
 — Milion czterykroć stotysięcy franków! — wyrzekł ze zdziwieniem, nie ukrywając wcale radości.
 — Sądziłeś pan, żeś mniej bogaty? — zapytał Robinet.
 — Przyznaję.
 — Zatem, mój drogi kapitanie, jesteś zadowolony ze sposobu, w jaki twój rejent pokierował twoimi funduszami?
 Gabryel odpowiedział z uśmiechem:
 — Bardzom zadowolony i bardzo wdzięczny przedewszystkiem. Bardzo miłej doznałem niespodzianki... Daleki byłem od spodziewania się takiej cyfry...
 — Pomyśl pan tylko, że kapitał od lat ośmiu dał poważne procenty, gdyż nie pozostawał bezczynnym — a ja tylko wydatkowałem sumy potrzebne na wykształcenie i utrzymanie pańskiego syna Henryka.