Strona:PL X de Montépin Dwie sieroty.djvu/302

 — Przynosisz mi pan zatem potrzebne objaśnienia?
 — Nie inaczej.
 — A więc?
 — Rozpoczniemy od osoby księcia de la Tour-Vandieu, odrzekł Baltazar Samper.
 — Dobrze.
 — Uważałem, iż przedewszystkiem należy mi zbadać przeszłość tej osobistości. Ludziom chcącym poznać czyjeś życie, przeszłość tłumaczy nieraz teraźniejszość... Wszak miałem słuszność pani?
 — Najzupełniej, odparła Klaudja... I cóżeś się pan dowiedział? dodała z ukrytą obawą?
 — Nic tak dalece ważnego... Brak mi jeszcze wielu szczegółów.
 Pani Dick-Thorn odetchnęła swobodnie.
 — W każdym razie musiałeś pan coś zbadać skoro przychodzisz tu do mnie? Cóż więc takiego?
 Młodość księcia Jerzego de la Tour-Vandieu była niesłychanie burzliwą, odrzekł Samper. Kobiety w jego życiu odgrywały niepoślednią rolę, i mówią, że wpadł nakoniec w ręce pewnej ladacznicy Klaudji Varni, która nim całkowicie zawładnęła. Przebiegła i nikczemna ta kurtyzanka, rządziła nim samowładnie, rozporządzając jego majątkiem i posługując się nazwiskiem, aż wreszcie dla zaspokojenia swoich tysiącznych fantazji, przywiodła go do niesławy i nędzy.
 Margrabia Jerzy byt już kompletnym bankrutem, gdy niespodziewana śmierć starszego brata zabitego w pojedynku, oddała mu w posiadanie miljonowy majątek.
 — Cóż więcej? pytała najspokojniej Klaudja.
 — Więcej szczegółów niewiem na teraz, rzekł Samper.
 — Opowiadasz mi pan o teraźniejszości... Na ile więc oceniają obecny majątek księcia?