Strona:PL X de Montépin Dwie sieroty.djvu/335

 — Ireneusz Moulin.
 — Miejsce urodzenia?
 — Paryż. Ulica św. Antoniego, № 185.
 — Wiek?
 Moulin podał datę swojego urodzenia.
 — Czem się zajmujesz? pytał sędzia dalej.
 — Jestem mechanikiem.
 — Masz rodzinę?
 — Niemam nikogo... ani blizkich, ani dalekich krewnych.
 — Przybywasz z Londynu?
 — Tak panie... czyli raczej z Portsmuth.
 — W każdym razie, przejeżdżałeś przez Londyn?
 — Byłem tam tylko kilka godzin. Stałem w hotelu Kasterbury, oczekując na statek parowy. W Portsmuth przebywałem przez lat osiemnaście, w ostatnich latach zamianowano mnie nadzorcą fabryki.
 — Ciągle pracowałeś w jednej i tejże samej fabryce przez lat osiemnaście?
 — Tak panie.
 — A dla czego opuściłeś to miejsce?
 — Zwierzchnik mój umarł, a z nowym zgodzić się nie mogłem.
 — Czem się zajmowałeś w poza obowiązkowych godzinach pracy?
 — Czytywałem panie... pracowałem nad własnym ukształceniem, uczyłem się mechaniku. W naszym zawodzie pracować dużo i kształcić się trzeba.
 — Bywałeś w Portsmouth na zebraniach emigrantów francuzkich?
 — Bywałem!... ale rzadko kiedy. Byłem wszystkiego trzy czy cztery razy. To o czem tam mówiono, nie zajmowało mnie wcale.