Strona:PL X de Montépin Dwie sieroty.djvu/604

świadkowie zeznają, że stan zdrowia jednego z małżonków jest bez nadziei.
 — Świadkowie złożyli takie zeznanie wspomnionym wypadku.
 — Czy to małżeństwo zostało zawartem cywilnie?
 — Przeciwnie, zawartem było tylko małżeństwo kościelne.
 — Nie jest ono przeto mniej ważnem, gdyż i ten wyjątek przewidziało prawo. W którym roku zostało ono zawartem?
 — W roku 1835. Dla różnych powodów nie zostało ono ujawnionem w swoim czasie, a żona która po przejściu na świat syna była umierająca, nie umarła. Żyje do obecnej chwili. Mąż zaś żył tylko dwa lata po zawarciu małżeństwa, które pozostało w tajemnicy. Do dnia dzisiejszego różne względy rodzinne stały na przeszkodzie i niedozwalały żonie wystąpić o przynależne jej prawa i nazwisko. Czy mogłaby to obecnie uczynić?
 — A jest jaki dowód poświadczający to małżeństwo?
 — Jest; i mąż umierając zrobił testament, w którym przekazał synowi cały majątek, a żonie używalność dochodów.
 — Czy wprowadzono w wykonanie testament?
 — Nie; ten testament nigdy nie został ogłoszonym, i bliski krewny zmarłego objął cały majątek jako najbliższy spadkobierca.
 Dla czego matka nie upomniała się o należny sobie i dziecku majątek?
 — Bo popadła w obłąkanie skutkiem przebytej choroby.
 — Dla czego więc nikt niewystąpił w jej imieniu upomnieć się o majątek i nazwisko?
 — Mówiłam już że względy rodzinne stanęły temu na przeszkodzie.