Strona:PL X de Montépin Lekarz obłąkanych.djvu/592

 — To, proszę pana, będzie niemożebne...
 — Dla czego?
 — Ani na Sekwanie, ani na Marnie, nie ma podobnego statku do sprzedania, a wątpię także, czy który z fabrykantów w okolicy Paryża podjąłby się budowy podobnej.
 — I ja jestem tego samego zdania...
 — Cóż więc w takim razie?
 — Nie dostaniemy w Paryżu, to dostaniemy gdzieindziej.
 — A gdzie? proszę pana.
 — W Hawrze widziałem, przejeżdżając, kilka takich statków... Pochodzą z warsztatów Amerykanina Johna Manley, mistrza w budowach tego rodzaju...
 — Więc do Hawru pan mnie wysyła?
 — Tak, do Hawru...
 — Bardzo dobrze...
 — Pamiętaj tylko nazwisko Manley... Zresztą zanotuję ci takowe. Pierwszy lepszy wskaże ci warsztaty Johna... Chcę mieć statek o szybkim biegu, w cenie od dwudziestu pięciu do dwudziestu ośmiu tysięcy franków.
 — Z taką sumą to można wybierać, proszę pana — zauważył Klaudjusz.
 — Wiele potrzebować będziesz czasu na przejazd z Hawru do Paryża?
 — Paląc dobrze?
 — Przeciwnie, paląc umiarkowanie...
 — Od ośmiu do dziesięciu dni, proszę pana.
 — Tak przypuszczałem... Zrozumiałeś mnie zatem?
 — Doskonale, proszę pana, gotów jestem na każde skinienie...
 — Pragnąłbym, abyś się udał zaraz.
 — Co? — wykrzyknął Klaudjusz zdziwiony. — Pan mi jechać każe?
 — Zaraz dzisiaj — dokończył Fabrycjusz. — Mój powóz odwiezie cię do stacji z twoim chłopcem i Laurentem, który wam będzie towarzyszył...