Strona:PL X de Montépin Marta (1898).djvu/256

 — Dobrze, już ja się tem zajmę.
 — Gdzie mieszka Savanne?
 — Na bulwarze Malesherbes.
 — Czy zajmuje cały pałacyk sam?
 — Nie, ale obszerne mieszkanie.
 — A! do dyabła!..
 — Ale — ciągnął dalej Robert — od dziś, korzystając z pogody, przeniósł się czasowo do własności, jaką posiada w parku Saint-Maur.
 O’Brien drgnął.
 — W parku Saint-Maur! — powtórzył.
 — Tak. Przy alei Północnej. Jest to wielka i piękna willa, której ogród ciągnie się aż do wybrzeża Marny...
 — Znasz pan ten dom?
 — Nie jeszcze, ale go poznam, gdyż pani Verniere przyjedzie tam, ażeby przepędzić jakiś czas z Savannami, i córką po moim bracie.
 Ponieważ żona pańska będzie tam mieszkała, wszak i pan mógłbyś tam zamieszkać chwilowo, gdyby okoliczności tego wymagały, to jest, gdybym w pobycie pańskim widział sposób uwolnienia pana od obaw w przedmiocie pieczątki.
 — Uczynię tak, ażeby to było możebne.
 — Czy w tej willi obszerne jest pomieszczenie?
 — Obszerne, jak nam mówił Henryk Savanne...
 — Mogą się tam pomieścić cztery rodziny...
 — Czy młody Savanne, przyszły operator Weroniki Sollier, mieszka ciągle przy stryju?