Strona:PL X de Montépin Marta (1898).djvu/331

zawierającej wszystkie dzieła, dotyczące broni i pocisków wojennych.
 Pośród tych dzieł wybrał jedno i zabrał je z sobą, szepcząc:
 — Tego właśnie szukałem.
 I zabrawszy się znów do pracy, przerzucał kartki w grubym tomie, od czasu do czasu czyniąc notatki ołówkiem i zapisując cyfry.
 Gdy przerzucił jednę kartę, zwrócił uwagę na szeroką kopertę, której pieczęć z czerwonego laku wydawała się plamą krwawą.
 Filip przyjrzał się pieczęci i nie mógł powściągnąć ździwienia.
 — Herby Niemiec! — rzekł. — Cóż to jest?
 Odwrócił kopertę i przeczytał napis.
 List był adresowany do ambasadora niemieckiego w Paryżu.
 — Jakim sposobem list do ambasadora niemieckiego może się znajdować w książce tutaj... w bibliotece pana Verniere? — zapytał sam siebie.
 Czoło jego zmarszczyło się nagle.
 Wyjął z koperty, której jedna część była rozciętą, ćwiartkę papieru, która zawierała, i rozwinął.
 — Ależ to list cyfrowany! posłannictwo dyplomatyczne... W jaki sposób on mógł z rąk adresata dostać się do rąk mego ojczyma? To dziwne...
 Oczy jego spoczęły znowu na ćwiartce papieru.
 Na czele napisane były te wyrazy w języku niemieckim:
 Pan ambasador.