Strona:PL X de Montépin Marta (1898).djvu/408

 — Od Roberta Verniere — powtórzył ze ździwieniem. — Któż to?
 — Jakiś młody człowiek.
 Wilhelm Schwartz wziął bilet wizytowy i przeczytał: Szablon:C''  Znał doskonale to nazwisko, jako pasierba Roberta Verniere.
 Czyżby młodzieniec był nietylko wspólnikiem fabryki, ale i zdrady?
 Wizyta zdawała się to stwierdzać najzupełniej.
 — Może przychodzi się użalać, że nie dostał swej części? — wyszeptał Schwart.
 Potem dodał głośno:
 — Proś!..
 Po chwili Filip de Nayle wszedł do gabinetu.
 Na pozór był tak spokojny jak zwykle, tylko trochę bledszy.
 Od pierwszego spojrzenia zauważył w gabinecie skrzynkę otwartą, modele i plany.
 — Nic nie stracone! — rzekł do siebie — przybywam jeszcze na czas!
 Wilhelm Schwartz, głaszcząc piękną brodę jasnowłosą, palcami, obciążonymi pierścieniami, postąpił dwa kroki na spotkanie młodzieńca.
 — Czemu mam przypisać, panie hrabio, zaszczyt pańskich odwiedzin? — zagadnął, kłaniając się.
 — Oddano panu baronowi mój bilet?