Strona:PL X de Montépin Podpalaczka.djvu/32

z pomocą po śmierci męża, który zginął w mej służbie. — Nie zastanowiłem się, iż kobieta nie jest wstanie dokładnie spełnić obowiązku nadzorczyni i odźwiernej. Do tak czynnego w dzień i noc zajęcia, potrzeba mężczyzny. Joanna Fortier tu nadal nie pozostanie.
 Jakób zadrżał usłyszawszy te słowa, nie chcąc jednak sprzeciwiać się pryncypałowi, rzekł tylko:
 — Joanna jest dobrą, uczciwą kobietą...
 — Wiem o tem, ale jest słabą, brak jej stałości, aby okazać się niewzruszoną, aby oprzeć się naleganiom.
 Na słowa te wszedł kasyer do gabinetu mówiąc:
 — Oto papiery dla banku, panie.
 I położył paczkę wartościowych biletów na biurku pana Labroue.
 Jakób chciał odejść.
 — Zaczekaj! — wyrzekł inżynier, mam jeszcze z tobą do pomówienia.
 Nadzorca zatrzymał się przy drzwiach.
 Pan Labroue wziął pióro i w mgnienia oka zsumował wartość papierów.
 — Sto dwadzieścia siedem tysięcy franków — rzekł głośno.
 — Tak panie — kasyer odpowiedział.
 Jakób Garaud słuchał z uwagą.
 Inżynier zebrawszy weksle podpisał rachunek.
 — Odeślesz pan to jutro do banku — rzekł do kasyera: pojutrze podniesiemy sumę.
 — Dobrze panie.
 — Uporządkowałeś pan spłatę na dziesiątego?
 — Tak panie.
 — Jakaż wpada różnica pomiędzy zapłaconemi sumami, a sumą do odebrania?
 — Sześćdziesiąt trzy tysiące franków.
 — Dobrze.