Strona:PL X de Montépin Podpalaczka.djvu/551

 — Ojciec pani, o ile słyszałem, wynalazł maszynę do szycia?
 — Tak jest... milczącą, zarówno jak i maszynę do gilloszowania.
 Na te słowa Edmund zadrżał.
 — Maszynę do gilloszowania? — powtórzył.
 — Arcydzieło... jak mówią... Przyniosła mu ona miliony!..
 — Jak długo pan Harmant mieszkał w Ameryce?
 — Przez lat dwadzieścia dwa prawie.
 — A w którym roku, przybył do New-Jorku?
 — O ile wiem, w 1861.
 — Dla zebrania tak kolosalnego majątku musiał wiele pracować?
 — Dziadek mój był bardzo bogatym.
 — Wynalazcy prawdziwie uzdolnieni, szybko się zbogacają w Ameryce... Być może, iż pani powrócisz tam kiedy?..
 — Nie sądzę...
 — Dlaczego?
 — Mój ojciec nie zdecydowałby się nigdy, powtórnie na opuszczenie rodzinnego kraju, z którym wiąże go tyle interesów — odpowiedziała Marya, rumieniąc się z lekka.
 — To prawda, lecz mogą znaleść się okoliczności...
 — Jakie?
 — Przypuśćmy... małżeństwo pani...
 — Och! — zawołała żywo — nie zaślubiłabym nigdy amerykanina.
 — Więcej masz pani dla francuzów sympatyi?
 — Bez porównania! Zresztą, wszak jestem sama z ojca francuzką.
 — Gdym po raz ostatni miał honor widzieć panią u Jerzego Darier — mówił Edmund dalej — przekonania, jakie natenczas posłyszałem przez ciebie wyrażonemi, zaszczytne mi o niej dają wyobrażenie.