Strona:PL X de Montépin Podpalaczka.djvu/664

 O piątej przybył do celu podróży.
 Wśród wsi, rozłożonej na pochyłości pagórka, nad brzegiem Sekwany znajdowała się oberża, Domkiem Myśliwych nazwana. Wszedł tamże.
 — Pragnąłbym wynająć mieszkanie na tydzień — rzekł do właścicielki.
 — W oberży mamy obecnie wolne tylko pojedyncze pokoje — odpowiedziała — lecz o sto kroków ztąd, wśród lasku, posiadamy pawilon, umeblowany, możebyś pan go wynajął. Chceszże go widzieć?
 — Naprzód jestem pewien, iż mi się podoba, lecz pragnąłbym wynająć mieszkanie ze stołowaniem.
 — Owszem, śniadanie i obiad mogą być tu wydawanemi, albo zanosić je mogą do pawilonu, stosownie do pańskiego życzenia.
 — Dobrze.
 — Z pawilonu, będziesz pan miał piękny widok na Sekwanę.
 — Lecz potrzebowałbym czółna..!
 — Mamy ich sześć. Wybierzesz pan, Które się podoba...
 — Doskonale! Proszę więc o przygotowanie zaraz obiadu.
 — Dla pana samego?
 — Nie... na dwie osoby.
 — Na którą godzinę?
 — Na ósmą wieczorem.
 — Racz pan wybrać potrawy... Mam nadzieję, iż będziesz zadowolonym.
 Owidyusz dania wymienił.
 — Wszystko będzie gotowem na ósmą, a teraz zaprowadzę pana do pawilonu — mówiła oberżystka — złożysz tam pan swoją walizę.
 Przyzwawszy służącą, wydała jej stosowne rozkazy.