Strona:PL X de Montépin Podpalaczka.djvu/862

 — Panie, on mnie ocalił od sądowego wyroku, jaki mógłby mnie był poprowadzić na galery!
 — Mów raczej, że on cię tam powiódł...
 — W owej chwili nie rozważyłem doniosłości przestępstwa, jakie spełniłem. Zresztą baron de Reiss zdawał się być uczciwym człowiekiem... Wierzyłem w jego szlachetność... i ztąd poszło wszystko.
 Tu Duchemin opowiedział w krótkości, w jaki sposób zawarł znajomość z Arnoldem de Reiss w Joigny i co tenże mu opowiedział, by zyskać od niego pomieniony dowód.
 Edmund Castel słuchał z natężoną uwagą.
 — A więc — zapytał, gdy Raul skończył opowiadanie, on panu powiedział, iż był ojcem tego dziecka?
 — Tak, panie.
 — Wymienił ci miejsce i datę urodzenia niemowlęcia?
 — Tak.
 — I nazwisko matki zarówno?
 — Tak... obok czego i nazwisko mamki...
 — Miał on więc dane sobie przez kogoś widocznie te objaśnienia. Kto mu takowych udzielił? będziemy się starali odkryć to później. Obecnie chodzi nam o przytrzymanie barona de Reiss. Czy pani nie posiadasz jego adresu? — pytał, zwracając się do Amandy.
 — Zkąd miećbym go mogła?
 — Z tej bardzo prostej przyczyny, iż żyłaś w stosunkach bliskiej znajomości z owym nikczemnikiem, żeś tu spędziła z nim cały tydzień.
 Amanda zmięszana, mocno pokraśniała.
 — Sądziłam, iż właścicielka hotelu udzieliła panu ów adres... — szepnęła zcicha.
 — Tak, miała ona jego adres, ale fałszywie podany. Lecz proszę, mówmy otwarcie. Mówiłem wam, moi kochani, iż pragnę zostać waszym przyjacielem... jak również wrogiem być mogę... Mer z Joigny przesłał już raport do prokuratora Rzeczypospolitej w Paryżu. Zaczną cię poszukiwać, panie Du-