Strona:PL X de Montépin Tajemnica Tytana.djvu/490

chwilę dla odwiedzenia jej?... Czy nie możesz pan odłożyć swojej podróży na później?...
 — To niepodobna, panie...
 — Czy ważna sprawa wymaga koniecznie i bezzwłocznie obecności pańskiej w Breszcie?...
 — Tak, panie...
 — Czy mogę spytać pana co to za sprawa?...
 — Jest ona zupełnie osobistą i pokornie proszę pana abyś był łaskaw nie zadawać mi pytań w tym przedmiocie...
 — A gdybym powiedział, że wiem dobrze po co pan chcesz jechać do Brestu?...
 — Odpowiedziałbym, że się pan zapewne myli...
 — Dam ci zaraz dowód, że się nie mylę wcale...
 Andrzej spojrzał na mówiącego z niedowierzaniem.
 — Chcesz pan jechać do Brestu — odpowiedział Jakób Lambert, jedynie w celu zaciągnięcia pożyczki na majątek swojej matki, aby mi zwrócić pieniądze ukradzione nocy ubiegłej z mojej kassy... No cóż... odpowiedz pan szczerze... prawda, czy nie?...
 Andrzej odwrócił się do podmajstrzego i rzekł tonem wymówki:
 — Zdradziliście mnie Piotrze!... to brzydko z waszej strony!
 — Nie obwiniaj pan tego szlachetnego człowieka — odpowiedział żywo Jakób Lambert — oddał mi największą przysługę, ponieważ dzięki jego niedyskrecji, mogę panu przeszkodzić w zrobieniu szaleństwa, któreby mi sprawiło śmiertelną przykrość...