Strona:PL X de Montépin Tragedje Paryża tom 2.djvu/85

 — Najściślej, baronie i wdzięcznym ci pozostanę.
 — Przedewszystkiem tedy żadnych długów więcej.
 — To niepodobna. Pożyczam tylko corocznie trzydzieści sześć tysięcy franków, podczas gdy Regina Grandchamps kosztuje mnie do sześćdziesięciu.
 — Inny w mem miejscu powiedziałby ci: porzuć tę kobietę, rzekł Croix-Dieu.
 — Porzuciłbym ją, gdyby było trzeba, odparł Gavard. Jest ona wprawdzie szykowną, posiada zachowanie się damy z wyższego świata, lecz tak dalece nie przywiązuję się do niej. Ona, czy inna, wszystko mi jedno.
 — Nie porzucaj jej, zawołał żywo Croix-Dieu. Jest to dobra dziewczyna, kocha cię szczerze, co winno pochlebiać twojej miłości własnej. Zresztą, wydałeś już na nią tyle pieniędzy.
 — Ależ, baronie, począł Oktawiusz.
 — Nie jedne sześćdziesiąt tysięcy franków, wszak prawda?
 — No, tak, do czarta.
 — Regina ma we mnie zaufanie o ile sądzę.
 — Wysławia cię pod niebiosa baronie. Jesteś półbogiem dla niej!
 — A więc, pomówię z nią. Użyję mego wpływu. Poręczę za ciebie w potrzebie i będziesz miał u niej kredyt do czasu pełnoletności, przyrzekam ci to.
 — Jeśli tak, zgoda! Nie straci ona na tem jeśli na pieniądze zaczeka.
 — Natenczas twoje trzydzieści sześć tysięcy franków pensji, zostaną ci na bieżące wydatki. Przestań