Strona:PL X de Montépin Tragedje Paryża tom 3.djvu/50

nierzy, dla strzeżenia wyjścia. Przed wejściem do pałacu wystał dwóch posłańców, mianowicie jednego do sądu, z powiadomieniem o popełnionej zbrodni, żądając przysłania urzędnika i sędziego śledczego, drugiego zaś do naczelnika policji, prosząc o nadesłanie sobie najzręczniejszych agentów.
 Czekając na przybycie tych urzędników, którzy obowiązani byli rozwinąć najściślejsze śledztwo, obejrzał starannie z zewnątrz i wewnątrz położenie pałacu, czuwając, ażeby wszystko pozostało w miejscu nienaruszonem, tak, jak było w chwili wykrycia zbrodni.
 — Czy istnieje jeszcze jakie inne wyjście prócz tego tutaj? pytał odźwiernego.
 — Z tej strony, nie panie, lecz po za pałacem jest ogród a w murze ogrodu mała furtka.
 Dwóch żołnierzy umieszczono przy głównem wyjściu, a dwóch innych przy furtce ogrodowej.
 — O której godzinie przybywają urzędnicy do biura bankowego? pytał komisarz.
 — Na kilka minut przed dziewiątą, odrzekł odźwierny.
 — Dozwól wejść tym panom, poznawszy ich dobrze, nikt jednak niech nie wychodzi z pałacu pod żadnym pozorem, bez mego specjalnego upoważnienia. Kto pierwszy spostrzegł trupa pana de Worms?
 — Ja, odrzekł woźny.
 — Jak się nazywasz?
 — Jan Lépaul.
 — Jakie obowiązki pełnisz w tym domu?
 — Sypiam w biurze i porządkuję te sale co rano. W dzień biegam za posyłkami.