Strona:PL X de Montépin Tragedje Paryża tom 3.djvu/77

ronowa wyjechała z pałacu?
 — Pójdę do garderoby.
 Pokojówka weszła do przyległego pokoju, zastawionego szafami, w których od dołu do góry wisiały różnych barw i kształtów bogate kobiece ubrania.
 — Pani baronowa, rzekła Hortensja wróciwszy po kilku minutach, wyjechała w ubiorze, jaki miała wczoraj na sobie, to jest w czarnej jedwabnej sukni. Miała włożyć czarny kastorowy kapelusz, przybrany aksamitem i przyodziać się długim szalem indyjskim.
 — Żadnych bagażów z sobą nie zabrała?
 — Nic prócz podróżnego skórzanego worka, w jakim zwykle, wyjeżdżając do morskich kąpieli, umieszczała klejnoty, dla wzięcia ich z sobą.
 W chwili gdy Hortensja kończyła te słowa, przyspieszone kroki dały się słyszeć w przyległym salonie.
 — Wracają agenci, wysłani przez pana na ulicę Neuves de Mathurins, rzekł Jobin.
 Dwaj mężczyźni we drzwiach się ukazali. Mieli rozpromienione oblicza.
 — I cóż? zapytał pan Boulleau-Duvernet.
 — Wicehrabia de Presles jest nieobecnym od wczoraj, rzekł jeden z agentów, wyjechał w podróż i nie wiedzą kiedy powróci.
 — Czy macie inne szczegóły?
 — Całą ich pakę, panie sędzio. Z razu odźwierny nie chciał wcale z nami rozmawiać, z góry na nas spoglądając. Pokazaliśmy mu nasze karty. Natychmiast zmienił ton mowy i rozwinął przed nami cały szereg następnych opowiadań.