Strona:PL X de Montépin Tragedje Paryża tom 7.djvu/143

 — Przepraszam, zawołał Jobin, właśnie że przemówiła.
 — Słyszałeś pan?
 — Słyszałem to, co słyszeć było trzeba, nazwisko mordercy.
 — Jestżeś tego pewnym?
 — Najzupełniej.
 — Tym więc mordercą?
 — Jest baron de Croix-Dieu.
 Zapytującym był młodzieniec, bywający w wyższym świecie, i znający na wskroś Paryż.
 — Mylisz się lub łudzisz, Jobin’ie, odrzekł. Pan de Croix-Dieu posiada opinię najuczciwszego dżentlemena. Nie zdoła go dosięgnąć żadne podejrzenie.
 — A jednak ja go oskarżam, mówił dalej agent, oskarżam uporczywie, oskarżam na mocy posiadanego upewnienia, a nietylko o popełnienie tej zbrodni, lecz i o inną, dokonaną w podobnych okolicznościach. Oskarżam go o zamordowanie barona Worms przez kasjera Fryderyka Müller, ponieważ ów Müller i Croix-Dieu są jedną i tąż samą osobą. Poznałem tego człowieka przed ośmioma dniami, dziś poznaję tęż samą rękę w morderczym ciosie zadanym ofierze. Zbrodniarz dał się poznać swem dziełem! Przyjmuję na siebie całą odpowiedzialność pogardy, zgadzam się na karę utraty miejsca, jakie zajmuję gdybym zabłąkawszy się w moich domniemaniach, wprowadził sąd na fałszywą drogę. Błagam na imię nieba, pozwólcie mi panowie działać dowolnie. Przysięgam na honor! mówił zapalając się Jobin, przysięgam uroczyście wobec Boga, że zdema-