Strona:PL X de Montépin Tragedje Paryża tom 7.djvu/22

z nim robił?
 — Na to, ażeby uczynić z Diny Bluet gwiazdę pierwszorzędną. Z łatwością to przyjdzie. Dziewczę posiada talent znakomity. Trzeba jej tylko dawać odpowiednie role.
 — Nie panie! zawołał żywo Oktawiusz. Panna Bluet, nieukaże się więcej na scenie.
 — Hę? co pan mówisz?
 — Mówię, że nie będzie występowała więcej w żadnym teatrze, ani tu, ani gdzie indziej.
 — Mylisz się pan, pozwól sobie powiedzieć.
 — Dla czego?
 — Gdyby panna Dinah porzuciła scenę, zapozwałbym ją i wygrał. Mam kontrakt według wszelkich reguł ułożony; podpisany przez opiekunkę dla ważności aktu, ponieważ panna Bluet naówczas była małoletnią.
 — Pojmuję, lecz mimo to wszystko ów układ może być rozwiązanym.
 — Tak, za zgodą stron obu, a gdybym ja odmówił mego zezwolenia?
 — Zapominasz pan, że w takim razie służy ci prawo dochodzenia strat, i odszkodowania za zerwanie umowy.
 — Bezwątpienia. Żądałbym wtedy tysiąc talarów.
 — A gdyby panu je zapłacono, uwolniłbyś pannę Bluer?
 — Tak, ale...
 — Oto trzy tysiące franków, przerwał Oktawiusz, kładąc pieniądze. Zwróć mi pan kontrakt.
 Nie było w czem wybierać.
 Dyrektor musiał zadosyć uczynić żądaniu przybyłego, przeklinając miłość, jaka mu zabierała najlepszą.