Strona:PL X de Montépin Walka o miliony.djvu/1208

 — Lecz czyż nie można zażegnać tego niebezpieczeństwa gdyby istniało w rzeczy samej? — wyjąknął przytłumionym głosem.
 — Zażegnać... możeby można...
 — W jaki sdosób?
 — Ze strony siostry Maryi jedynie grozi nam niebezpieczeństwo...
 — Tak sądzisz?
 — Jestem tego pewny. Twoja siostrzenica nienawidziła mnie i okazywała mi to jawnie, przy każdej sposobności. Radaby była mnie zgubić, gdybym został narzeczonym jej kuzynki, którą kocha nad wyraz. Inaczej by było, gdybym w miejscu narzeczonego, był mężem twej córki. W takim razie, zawachałaby się w swoich zamiarach i cofnęła.
 — Wszakże masz zostać mężem Anieli w ciągu dni sześciu.
 — Sześć dni, to przeciąg czasu za długi. Przed sześcioma dniami piorun wypaść może, i obu nas zabić!..
 — Co począć więc?
 — Przyśpieszyć małżeństwo.
 — Lecz czy podobna?
 — Nie ma niepodobieństwa w potrzebie. Twe listy, zapraszające na zaślubiny, są gotowemi. Zmień tylko w nich datę i napisz sobotę, w miejsce poniedziałku. Ani mer, ani proboszcz z Malnoue nie stawią przeszkody.
 — Ale Aniela?
 — Będzie posłuszną, zarówno w sobotę, jak i w poniedziałek. Jakaś zmyślona podróż w którą masz się wybrać posłuży za pozór do zmiany tej daty.
 — Ha! skoro tak sobie życzysz... uczynię. Dziś w wieczór powiadomię o tem córkę.
 — Ani się waż!.. — zawołał Desvignes.
 — Wszak ona potrzebuje o tem wiedzieć dla uczynienia przygotowań?