Strona:PL X de Montépin Walka o miliony.djvu/368

się z nim u Loriota, musiałeś mieć ważne ku temu powody. Odgaduje on jakąś ukrytą tajemnicę w sprzedaży powozu i konia pod przybranem przez ciebie nazwiskiem... Posuwa się nawet do przypuszczania zbrodni...
 — Co ty powiadasz! czy być może?
 — Mówię najczystszą prawdę! Słyszałem na własne uszy zwierzenia, czynione przez Misticota Loriotowi.
 — Zatem obudwóch ich sprzątnąć potrzeba... Ja podejmuję się tego.
 — Bez szaleństw! — zawołał Desvignes. — Trzeba jedynie ostrożność zachować.
 — Już to przedsięwzięliśmy...
 — Cóżeście zrobili?
 — Zmieniliśmy mieszkanie i nazwiska.
 — Bardzo dobrze... Gdzież teraz zamieszkujecie?
 — Na bulwarze Szpitalnym nr. 8, naprzeciw Salpetrière i Botanicznego ogrodu. Dwa wyjścia z dwóch pokojów... Nikt się tam nami nie zajmuje... mieszkanie pewne...
 — Jakież przybraliście nazwiska?
 — Jesteśmy Dwaj bracia Perron... Ja Daniel, Trilby Wiktor.
 Arnold napisał sobie adres i nazwiska.
 — Macie swe własne umeblowanie?
 — Ma się rozumieć.
 — Wszystko jest dobrze ułożonem. Potrzeba teraz nie dać się poznać i mieć baczność na Misticota.
 — Ja wracam do mego pierwotnego zamiaru. Mam wielką ochotę karku mu nakręcić.
 — Zobaczmy wprzód, co on uczyni... Nie należy pogarszać sytuacyi ściąganiem nowych podejrzeń. Słowem, nie działać nic, jak po otrzymaniu odemnie rozkazów.
 — Zatem będziesz nas jeszcze potrzebował?
 — Tak się zdaje...
 — Jesteśmy na twoje wezwanie.