Strona:PL X de Montépin Walka o miliony.djvu/433

 — Nie będzie mógł zeń korzystać, jak i spadkobiercy zarówno. Chcąc bowiem, ażeby dom Rotszylda powrócił złożone u niego miliony, potrzeba mu zwrócić pokwitowanie, jakie wydał.
 — Wyrok trybunału może nakazać wypłatę; ma on wszelkie ku temu prawo.
 — Trybunał nie wyda tego wyroku.
 — Dlaczego?
 — Ponieważ sprawiedliwość nie posiada i posiadać nie będzie dowodu śmierci Edmunda Béraud... Dla niej ów człowiek nie umarł, jest tylko nieobecnym, i lat trzydzieści musi upłynąć, zanim spadek legalnie otwartym zostanie. Dwaj ludzie tylko wiedzą o tem, co zaszło; oni dwaj tylko mogliby powiedzieć i dowieść tego.
 — Pan znasz tych ludzi?...
 — Znam.
 — Wymień więc ich pan przed sądem, ocalisz mnie tym sposobem...
 — Przed sądem nigdy!... Słyszysz pan... nigdy! Lecz panu ich wymienię.
 — Mów pan... mów jaknajprędzej!
 — Tymi dwoma ludźmi jesteś pan... i ja!...
 Verrière drgnął przestraszony.
 — Pan... i ja... — powtórzył.
 — Pan?...
 — Tak! — odrzekł zbrodniarz spokojnie. — Nie rozumieszże jeszcze?
 — Ja nie chcę... lękam się zrozumieć...
 — Ha! więc rozumiesz nareszcie! No... dalej... wypowiedz-że pan jasno myśl swoją...
 — A więc mordercą mojego szwagra... człowiekiem, który posiada pokwitowanie domu Rotszylda na złożone u niego miliony... jesteś...
 Tu Verrière nie dokończył rozpoczętego zdania.
 Arnold, dobywszy papier z kieszeni, rozwinął go przed oczyma bankiera.