Strona:PL X de Montépin Walka o miliony.djvu/55

 — Jest jeszcze pewien szczegół, nader wygodny dla lokatora...
 — Cóż takiego?
 — Oto oddzielne wyjście na bulwar... wyjście specyalne dla pawilonu.
 — Zatem są dwa wejścia i dwa wyjścia w tem mieszkaniu? Tu... i na bulwar?
 — Tak, panie.
 — Jakaż cena tego lokalu?
 — Rocznie tysiąc dwieście franków.
 — To drogo.
 — Nie, panie. Gdyby to mieszkanie znajdowało się w innym okręgu miasta, warte byłoby co najmniej trzy razy tyle. Rozkład jest bardzo wygodny A może pan zechcesz obejrzeć?
 — Dobrze — rzekł Gérard.
 — Pójdę po klucze i wrócę natychmiast.
 To mówiąc, odźwierna weszła do izby, poczem w chwil kilka ukazała się z pękiem kluczów w ręku.
 — Tędy, panie... — wyrzekła, idąc w stronę korpusu, a następnie zwracając się ku głównym schodom.
 Minąwszy korytarz, otworzyła drzwi, wychodzące na inne schody.
 — Otóż przejście do pawilonu — powtórzyła, zwracając się ku idącemu za sobą Gerardowi. — Lokator tegoż posiada wyłączne prawo do tych schodów, od których drzwi są na klucz zamknięte.
 Były sekretarz wraz z odźwierną szli po stopniach na górę.
 Schody były bardzo ciemne, oświetlało je słabo jedyne okienko, w górze wycięte. Na przedziale drugie drzwi były otwarte, prowadziły one do pawilonu.
 Gérard rozpatrywał się bacznie w szczegółach mieszkania, którego okna wychodziły na podwórze.