Strona:PL X de Montépin Walka o miliony.djvu/564

kroków dziesięć. Strzał dowolny... Jakiekolwiekbądź byłyby wyniki pierwszego strzału, tylko dwie kule wyrzuconemi zostaną.
 Vandame i Desvignes poruszyli głowami na znak przyzwolenia.
 Przedsiębiorca mówił dalej:
 — Przynieśliście, panowie, broń swoją: my również. Los rozstrzygnie, czyli pojedynkujący się użyją naszej lub waszej broni.
 I wyjąwszy z kieszeni złotą monetę, Berthier dodał:
 — Rzucam w górę ten pieniądz... mówcie, panowie: orzeł, czy popiersie?
 — Orzeł! — zawołał jeden ze świadków Vandama, podczas gdy moneta na dół spadała.
 — Patrzcie panowie! — zawołał Berthier, wskazując na leżący pieniądz na ziemi; — popiersie Napoleona III-go. Użyjecie więc naszej broni, tej, którą przyniósł pan Desvignes.
 Tu schował pieniądz do kieszeni.
 Drugi świadek Arnolda otworzył szkatułkę z pistoletami.
 — Dwóch z pomiędzy nas nabije broń — mówił przedsiębiorca dalej; — podczas gdy dwaj drudzy odliczą czterdzieści kroków i oznaczą suchemi gałęziami miejsce dla przeciwników, oraz granicę, jakiej w żadnym razie przestąpić im nie wolno, idąc naprzeciw siebie po wygłoszonej komendzie.
 Jeden ze świadków Vandama wraz z drugim świadkiem Arnolda, zajęli się liczeniem kroków i oznaczeniem gruntu gałęziami, podczas gdy Berthier nabijał pistolety przed oczyma czwartego świadka.
 — Gotowe... — rzekł, ukończywszy tę czynność.
 Desvignes wraz z porucznikiem artyleryi, zbliżyli się każdy dla wzięcia po jednym pistolecie.
 Spojrzenia ich się skrzyżowały.
 Głęboka nienawiść błyszczała we wzroku Vandama;