Strona:PL X de Montépin Walka o miliony.djvu/73

 — Dlaczego do naszej rozmowy — zapytał — mięszasz ten wyraz morderców?
 — Opowiem ci to tam na miescu — odparł, śmiejąc się anglik; poczem, zmieniając przedmiot rozmowy: — Tak, więc nie mieszkasz już na Regent-street — dodał — i nie pracujesz w domu bankierskim Mortimera?
 — Porzuciłem bank... — odrzekł Desvignes.
 — Na zawsze?
 — Tak.
 — Ażeby próbować zdobyć majątek?
 — Odgadłeś.
 — Jestże dobrą i pewną ta sprawa?
 — Gdyby złą była, nie ryzykowałbym... rzecz jasna. Co do was obu, Trilb’ego i ciebie — mówił Arnold dalej — żadna wam strata nie zagraża, ponieważ w każdym razie dostaniecie odemnie swoje dwadzieścia tysięcy franków.
 Twarz Scotta, powtórnie zajaśniała.
 — A kiedy wypłata? — zapytał.
 — Dziesięć tysięcy franków w chwili, gdy was zapotrzeję, przed rozpoczęciem działania. A drugie dziesięć, w godzinę po ukończeniu sprawy.
 — A zadatek prócz tego?
 — Ma się rozumieć...
 — Ile?
 — Tysiąc franków, nie liczących się do przyobiecanej przezemnie sumy.
 Tu Arnold podał towarzyszowi bilet bankowy, wydobyty z pugilaresu.
 — Nie próżno oczekiwałem na moją dobrą gwiazdę... — rzekł anglik, chowając banknot do kieszeni. — Ożywiasz nas... Jesteś naszą opatrznością... Za tobą pójdziemy na śmierć i życie! Trilby i ja nie zapomnimy nigdy, że w Londynie dostarczyłeś nam sposobów do uniknięcia stryczka.
 — Ryzykując sam siebie za was na szubienicę...