Strona:PL X de Montépin Walka o miliony.djvu/844

 — Arnold Desvignes miał krewnych w Loches?
 — Tak... stryja nauczyciela, u którego pobierał pierwsze nauki.
 — Jeżeli ów stryj jeszcze żyje, muszą zapewne oba z sobą korespondować?
 — Tak się zdaje... Miałżebyś pan zamiar udać się do Loches?
 — To będzie zależało od objaśnień, jakie tu otrzymam.
 — Chodzi więc zapewne o jakąś sukcesyjną sprawę? — pytał ciekawie oberżysta.
 — Tak... rzeczywiście o sukcesyę — odrzekł podrostek z Montmartre, chwytając pierwszy lepszy pozór, jaki mu się nawinął pod rękę.
 — Jestżeś pan krewnym pana Desvignes?
 — Jestem jego dalekim kuzynem.
 W chwili tej jakiś wysokiego wzrostu młody mężczyzna, o wesołem, otwartem obliczu, ukazał się na progu sali i podszedł, aby uścisnąć rękę właściciela.
 — Już pan wstałeś, panie Delvignes? — zawołał tenże.
 Arnold i Trilby, posłyszawszy to nazwisko, zamienili z sobą znaczące spojrzenia, [przypatrując się ciekawie przybyłemu.
 Trilby przypomniał sobie opowiadanie Scotta o liście z medalikiem, który wpadł w ręce nieznajomego, nazywającego się również Delvignes.
 — Wstałem — odrzekł ów młody człowiek — ponieważ mam się widzieć z kilkoma klientami dziś rano, a być może, iż dziś wieczorem pojadę po Amboise.
 — Lecz pan nas jeszcze nie opuścisz?
 — Kto wie? Być może, iż wkrótce pojadę do Paryża zobaczyć, czy ulica de Tournelles egzystuje na dawnem swem miejscu.
 — Jest to więc ten sam... — pomyśleli razem Trilby z Arnoldem.