Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/1001

 — Czyś ty pomyślał — rzekł następnie — że napotkacie dosyć ważną trudność?
 — Jaką, mój Boże? — zapytał Paweł.
 — Ciemności nagromadzoną w około Renaty w chwili małżeństwa, nabawią was niemałego kłopotu...
 — Jakto?
 — Czyż tego nie rozumiesz?
 — Przyznaję że nie..
 — Jak na tak biegłego prawnika, to mnie dziwi. Panną Renata nie wiedząc nic o swojej familii, zapewne nie posiada metryki urodzenia...
 — To prawdą... — szepnęło dziewczę.
 — A metryka ta — mówił dalej Paskal — będzie potrzebna, a nawet konieczna, przy ogłaszaniu zapowiedzi.
 — W razie potrzeby można ją zastąpić aktem znania... — odpowiedział Paweł — a zresztą spodziewam się, że nim upłynie sześć miesięcy, Renata odszuka swoją matkę...
 — Renata żyć nie będzie nim upłynie sześć miesięcy... — pomyślał przedsiębiorca. — Niema metryki urodzenia... Nic nie stracone...
 — Pożegnamy cię, mój ojcze?
 — Nie nadługo, czy tak?
 — Pewno, nie na długo... ponieważ pozwalasz powrócić...
 — Jeżeli się zobaczysz z ciotką Małgorzatą, nie mów jej o naszych projektach... Później będzie czas o tem ją uwiadomić i ja się tego podejmuję...