Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/1033

 — Czy panna Honory na wychodząc, zabrała 2 sobą szklankę?
 — Nie przypominam sobie.
 — Jakież jest fańskie osobiste zdanie co do otrucia hrabiego.
 — Ja nie mogę pojąć tej zbrodni, która według pańskiego zdania tutaj istnieje.
 — Powtarzam panu, że mamy w rękach dowody.
 — Szukam komu by śmierć pana de Terrys mogła przynieść pożytek i nie znajduję.
 Sędzia śledczy przerwał rozmowę i przez kilka sekund zdawał się pogrążonym w rozmyślaniu.
 Paskal przyglądał mu się utkwionym w niego wzrokiem.
 Nagle urzędnik podniósł głowę i znienacka zapytał:
 — Czyś pan wiedział, że pan de Terrys miał drugie dziecko?
 Słysząc to niespodziewane zapytanie przedsiębiorca nie miał potrzeby udawać zadziwienia.
 Zdumienie malujące się na jego twarzy było jak najrzeczywistszem.
 — Drugie dziecko! — zawołał. — Hrabia miał drugie dziecko?
 — Tak jest, córkę...
 — Pierwszy raz słyszę O tem, panie sędzio, nią domyślałem się niczego podobnego. Zawsze sądziłem, że panna Honory na jest jedyną córką pana de Terrys...