Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/1103

godni temu... Nigdy nie miała dzieci. Jest to najlepsza z kobiety ale ma umysł trochę romansowy. Nie była szczęśliwą... Mój ojciec żonaty był z jej siostrą... Widzisz, kochana Renato, że pomiędzy tobą a panią Bertin nie może istnieć żaden węzeł krwi.
 — A jednak — pomyślało dziewczę — jej wzruszenie, jej pomięszanie, miało przyczynę... Ale jaką?
 W tej chwili Zirza wykręciła Juliuszem i powróciła ku narzeczonym; którzy się spóźniali.
 — A do licha!... — zawołała śmiejąc się głośno — spodziewam się że nagrodzicie czas stracony!... Toż to dopiero zwierzenia!...
 — Mówiliśmy o rzeczach poważnych... — odparł Paweł.
 — Tak... tak... znamy się na tych poważnych rzeczach!, Konjugujecie słowo: kochać!... najpiękniejsze słowo ze słownika... To bardzo dobrze, ale młodzież niech idzie obok nas!... A nawet idźcie naprzód... Idzie mi o to, abym miała was na oku!... — Nadzór macierzyński jest konieczny!
 Paweł i Renata z uśmiechem słuchali.
 Doszli do rogatki Tronowej.
 Obiedwie pary zakręciły na prawo i wkrótce doszły do restauracyi, w której na nich czekano.
 Cała rodzina Baudu czynnie się przykładała do przygotowania uczty.
 Podmajstrzy Wiktor Beralle dopomagał swemu przyszłemu teściowi.
 Stefcią i Wirginia skubały drób.